Największa ilość receptorów warunkujących dyskryminację dotykową posiadają, wspomniane już, dłonie, stopy, twarz- usta, język, każde, nawet najmniejsze wrażenie dotykowe, powoduje ich uruchomienie się.
Trudności z prawidłowym przetwarzaniem bodźców pochodzących z dotyku, są powiązane z przyjmowaniem pozostałych wrażeń napływających z przedsionka i czucia głębokiego.
Dziecko przejawiające nadreaktywność na bodźce dotykowe, warunkuje za nieprzyjemne i ciężkie do zniesienia, wydawało by się, wrażenia niegroźne, „normalne”.
Na podanie ręki, czesanie włosów, dziecko może reagować w sposób obronny, z charakterystyczną reakcją „walczy lub uciekaj”. Z drugiej strony, dziecko podreaktywne na bodźce dotykowe, czy ich poszukujące, przejawiać może skłonność do nadmiernego i wygórowanego dotykania osób, czy też rzeczy.
Dziecko potrzebuje komunikatów, pochodzących z wrażeń dotykowych, aby móc w pełni prawidłowo odkrywać otoczenie.
Prawa autorskie zastrzeżone :)
Comments