Możliwość odczuwania wrażeń smakowych, powstaje, wtedy kiedy, zaczynają kształtować się zmysły: dotyku, węchu, równowagi. Na samym początku rozwoju ośrodkowego układu nerwowego. W trzecim trymestrze życia płodowego, układ ten, rozpoczyna swoją działalność.
Rozróżniamy cztery rodzaje smaków: słony, słodki, kwaśny, gorzki. Choć naukowcy, uważają, że istnieje, jeszcze jeden rodzaj smaku- umami, który pojawia się, wtedy, kiedy w spożywanych pokarmach, zawarty jest glutaminian sodu- ten rodzaj smaku, jest wrażliwy na ten związek.
Smak, określa się mianem zmysłu chemicznego. Dla jego pełnego działania, potrzebny jest również węch. Węchem- wyczuwamy woń pożywienia, smakiem je odczuwamy.
Ich działalność jest od siebie zależna. Widoczne jest to przy niedrożności nosa, przez którą wrażenia smakowe, płynące ze spożywanego pokarmu, są obojętne, mdłe, bez smaku.
Aby ośrodkowy układ nerwowy, mógł odczuć dany smak, receptory muszą przejść długą drogę. Na samym początku, cząsteczki jedzenia, które znajduje się na języku, rozpoczynają aktywność komórek smakowych, ulokowane na krańcach wszystkich kubków smakowych. Znajdują się one na języku – szacuje się, że jest ich 4500. Wyścielają one też podniebienie miękkie i górną część krtani. Każdy kubek smakowy, posiada czterdzieści komórek z receptorami, które wykończone są mikrokosmkami – otworami smakowymi. Każdy z nich działa na zasadzie radaru, wyłapujące dane wrażenia smakowe.
Prawa autorskie zastrzeżone :)
Comments