Stabilizacja emocjonalna, powinna być już widoczna, od samego początku pojawienia się dziecka na świecie. Zaburzone poczucie bezpieczeństwa, jest widoczne u dzieci z dysfunkcją przedsionkową.
Dzieci te, ukazują w swoim funkcjonowaniu bojaźń, lęk, wycofanie, niepewność, co ma swoją przyczynę w niewłaściwej integracji bodźców pochodzących z ruchu, z przestrzeni. Odczuwają one, niską samoocenę, niemożność, niechęć do podejmowania kolejnych zadań, dezorganizację, przejawiającą się w takich aspektach jak zapominanie plecaka do szkoły, trudności z nauką, emocjami. Uważają często też, że „Nie potrafią tego zrobić”. Nic bardziej mylnego.
W swojej pracy terapeutycznej, duży nacisk przykładam na budowanie poczucia własnej wartości dziecka, oraz poczucia sprawstwa. Co nie tylko przekłada się na sferę emocjonalną, ale również na codzienne funkcjonowanie. Zawsze podczas prowadzonych przeze mnie zajęć terapeutycznych, powtarzam dzieciom „Dasz radę, uda Ci się” – wpływając na podnoszenie ich samooceny.
Czego jednym, z wielu przykładów może być 3 letni chłopczyk, z problemami emocjonalnymi, który po licznych nieadekwatnych konsultacjach, diagnozach, oraz terapiach, został, w akcie desperacji skierowany do mojej poradni. Okazało się, że u chłopca, wskutek urazu w czasie porodu – połamania obu nóg, długotrwałego unieruchomienia nieprawidłowo funkcjonuje Ośrodkowy Układ Nerwowy, w swoich bazowych sferach, w tym przedsionku, stąd między innymi trudności emocjonalne. Chłopiec, gdy tylko usłyszał po raz pierwszy, wyżej opisane zwroty, zawsze, podczas wykonywanego zadania, trudności, nie tylko podczas pracy w sali terapeutycznej sobie to na głos powtarza. Z „wybuchającego” chłopca, staje się chłopcem uśmiechniętym, wierzącym w to, że nie ma rzeczy niemożliwych.
Prawa autorskie zastrzeżone :)